geboren in 1837 te Purmerland, predikant, gehuwd met Elsje Zaalberg. werd in 1862 predikant te Colmschate, in 1865 te Dokkum, in 1882 te Hoorn, daarna in Nederlands Indië. Hij verrichtte daar arbeid op maçonniek gebied en was een tijdlang gedeputeerd grootmeester van de Orde van Vrijmetselaren. Ook behoorde hij tot de oprichters van de Nederlandse Protestantenbond. Hij overleed in 1915 te ‘s-Gravenhage. Hij schreef: De beteekenis der Nieuwere Bijbelbeschouwing in voorbeelden aangewezen, Deventer 1867; Een apostel der humaniteit, (Lessing), Huisbibliotheek, 1867; Het huwelijk (volksvoordracht), Amsterdam. 1870; Geschiedenis van den Duivel, vrij bewerkt naar G. Roskoff, Groningen 1873; de godsdienst der toekomst, Leiden 1886. Verder gaf hij eenige theologische brochures, vertalingen, opstellen en verhandelingen uit, en was hoofdredacteur van Oostergoo, Algemeen Nieuwsblad, waarin de hoofdartikels over staat- en letterkunde meest allen van zijne hand zijn. Van 1867 tot '82 was hij hoofdredacteur van het te Dokkum verschijnende tijdschrift: de Nieuwe Richting in het leven. Bovendien schreef hij in het Godsdienstig Album het Morgenlicht, de Jaarboeken der Maatschappij van Weldadigheid, het Jaarboek van den Nederlandse Vredebond, enz. In Dokkum woonde hij Op de Fetze, in het huis, wat nu nummer 2 draagt.